La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giosue/Giosue 3

←Giosuè 2

La Bibia piemontèisa Giosue

Giosuè 4→

Giosuè

La Bìbia piemontèisa - Giosuè 03

3

J’Israelita a travërso ‘l Giordan

¹Giosuè e tuti j’Israelita a l’han alvà ‘l campament a la matin bonora e a son butasse an marcia da Chitim. A son rivà an sla riva dël Giordan e, anans ëd travërselo, a l’han drissà lì l’acampament. ²Tre di pì tard j’ufissiaj israelita a son passà për tut l’acampament, ³e a l’han daje al pòpol coste istrussion: “Ant ël moment ch’i vëdreve l’Èrca dl’Aleansa ‘d Nosgnor, vòst Dé, portà dai sacerdòt levita, andé anans d’anté ch’iv treuve e andeje dapress. ⁴Dàit ch’i seve mai vnùit da ste bande-sì, a saran lor a feve da guida. Mant-nì na distansa ‘d mila pass tra voi e l’Èrca. Fé tension ëd mai andeje davzin”.

⁵Peui Giosuè al pòpol a l’ha dije: “Purificheve, përchè doman Nosgnor a farà ‘d maravije an tra ‘d vojàutri”. ⁶Ai sacerdòt a l’ha dije: “Pijé l’Èrca dl’Aleansa e buteve dë 'dnans al pòpol”. Anlora loràutri a son andàit a pijela e a son butasse a marcé dë 'dnans ëd tuti. ⁷A Giosuè Nosgnor a l’ha dije: “Da ancheuj mi it rendrai grand a j’euj ëd tut Israel; parèj a savran che mi i son con ti dl’istessa manera ch’i j’era con Mosè. ⁸Comanda ai sacerdòt ch’a pòrto l’Èrca dl’Aleansa fin-a al Giordan e ch’a faso ant l’eva dontré pass, peuj ch’as fërmo ambelelì”.

⁹Peui Giosuè a l’ha dije a j’Israelita: “Avzineve e sté a sente lòn ch’a dis Nosgnor, vòst Dé. ¹⁰Ora i savreve che ‘l Dé ch’a viv a l’é an mes ëd vojàutri e ch’a taparerà via da 'dnans a vojàutri ij Canané, j’Hitita, j’Evita, ij Perisita, ij Ghirgasita, j’Amorita e ij Gebusé. ¹¹Vardé, l’Èrca dl’Aleansa, ch’a aparten al Sovran ëd la tèra antrega, a marcerà 'dnans a vojàutri për ch’i travërse ‘l Giordan. ¹²Serne dun-a dódes òm da le tribù d’Israel, un për minca na tribù. ¹³Ij sacerdòt a porteran l’Èrca ‘d Nosgnor, ël Sovran ëd la tèra antrega. Ant ël moment che lor a poseran ij sò pé^[1] drinta al Giordan, ël fluss d’eva a sarà copà da dzora e ‘l fium a formerà com un mur”.

¹⁴A l’é parèj che ‘l pòpol a l’ha chità sò campament për travërsé ‘l Giordan, e ij sacerdòt ch’a portavo l’Èrca dl’Aleansa a j'andasìo 'dnans. ¹⁵Ël fium Giordan, ant ël temp dl’arcòlt, a anlagava tuta la riva, ma ant ël moment che ij sacerdòt a son rivà al fium e a l’han posaje ij pé, ¹⁶l’eva ch’a rivava a l’ha 'ncaminà a artiresse për na gran distansa fin-a a la sità d’Adam, ch’a l’é davzin a Sareta. Cand l’eva ch’a calava fin-a al mar dl’Arabà^[2], ël Mar Mòrt, a l'é arsuvasse, ël pòpol a l’ha podù a la fin travërsé ‘l fium dë 'dnans a Gérico.

¹⁷Ij sacerdòt ch’a portavo l’Èrca dl’Aleansa ‘d Nosgnor a stasìo ferm an tèra sùita ant ël pì bel mes dël fium fin-a che tuti a fusso passà, e tut ël pòpol a l’ha dëstravërsà ‘l fium an sù tèra sùita.

Nòte

1. O: "la pianta dij sò pé".
2. O: "al Mar Salà", ël Mar Mòrt.