La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giob/Giob 39

←Giòb 38

La Bibia piemontèisa Giob

Giòb 40→

Giòb

La Bìbia piemontèisa - Giòb 39

39

Séguit ëd la dësfida ‘d Nosgnor

¹Miraco it sas cand che le ciamosse a fan ij sò cit e it-j fase forsi assistensa al caté dle crave servaje? ²Contes-to ij mèis ëd soa grossëssa e sas-to 'l temp ëd cand a faran rassa? ³Lor as coacio e a pòso sò fieuj, as lìbero fin-a 'd sò dolor dëscobi. ⁴Ij sò cit a chërso robust, a ven-o sù an campagna, peui a parto e a torno pa pì da soe mare.

⁵Chi é-lo ch'a l’ha daje libertà al borich servaj? E chi ch’a l’é ch’a l’ha dësgropà l'onàgr da soe còrde? ⁶A l’é mi ch’a l’ha daje për vàuda la ca, e për abitassion la tèra saligna. ⁷Da lë strun ëd la sità as në rij e a dà pa da ment al crij dij guardian dij borich. ⁸A vira lìber për le colin-e, sò pasturagi, e a va an serca 'd lòn ch'a l'é vèrd. ⁹Podrìa-lo ël beu servaj esse tò servitor? Vorìa-lo forsi passé la neuit tacà a toa grupia? ¹⁰Podries-to gropelo al giovo për fé la preus o feje erpié ij varèj darera 'd ti? ¹¹Podrìes-to avèj fiusa an chiel, mach përchè a l’é fòrt? Podrìes-to lassé a chiel ij tò travaj? ¹²Faries-to cont dzora 'd chiel: përchè a torna e a 'mbaron-a l'amson ansima a toa èira?

¹³J’ale dlë struss a bato tant da fé 'mpression, ma a peulo pa esse comparisionà a cole dla sigògna. ¹⁴Chila a chita j'euv a la tèra e a-j lassa scaudé an sla póer. ¹⁵As dësmentia che un pé a podrìa sgnacheje o na bestia servaja scarpiseje. ¹⁶A trata dur ij sò cit, com a fusso gnanca ij sò, a s'anchieta pa vàire 'd soa fatiga dësùtila. ¹⁷A l’é përchè Dé a l'ha gavaje la saviëssa e a l'ha pa daje an sòrt ël dësserniment. ¹⁸Tutun, cand ch’a leva an àut soe ale, a passa danans al caval ël pì lest con sò sivalié^[1].

¹⁹Podrìes-to deje fòrsa al caval e vëstì 'd còma sò còl frissonant? ²⁰Podrìes-to deje l’abilità ‘d sauté parèj ëd n'aliòstra? A fà stri sò àut susné! ²¹Soe piòte a tërpigno ‘l terèn con ëslans e as arlegra ‘d soa fòrsa cand che an bataja a va an càrica. ²²Chiel as në rij dla pau e a l'ha gnun-e tëmme, nì a arcula dë 'dnans ëd la spa. ²³Dzora 'd chiel a bala 'l feuder ëd j'arme, lë slusse dla lansa e dle flecie. ²⁴Brogiand ëd rabia, fasend tapagi, a dvora ël teren; e as ten pa cand che ‘l còrn a son-a. ²⁵Al son ëd le trombe, chiel a crija: Ih! ih! e da lontan a susniss la bataja, ël crij dij comandant e lë strun ëd la mës-cia.

²⁶Miraco é-lo për tò sust che lë sparavé a s'àussa an vòl e a slarga j'ale anvers dël mesdì? ²⁷Opura é-lo a tò comand che l'òja a s'alva e a buta sò ni an sle bëcche? ²⁸A stà an sij ròch e a passa la neuit an sij sàut ëd le rochere e an sij cò. ²⁹Da là dzora a vacia la preja, ij sò euj a bèico bin da leugn. ³⁰E ij sò aghiòt a beivo ëd sangh e andova ch'a-i son ëd carope, chila as treuva.

Nòte

1. O “Ma 'nt ël moment che a-i riva n'arcé a caval a sbefia sivalié e sò caval”.