La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giob/Giob 33

←Giòb 32

La Bibia piemontèisa Giob

Giòb 34→

La Bìbia piemontèisa - Giòb 33

Giòb

33

Eliu a presenta soa càusa contra 'd Giòb

¹"Anlora, Giòb, scota bin mè discors. Dà da ment a lòn ch’i veuj dite^[1]. ²I son anandiame a parlé, lass-me donch andé anans. ³Mìe paròle a ven-o da ‘n cheur onest^[2] e it dirai la vrità. ⁴Lë spìrit ëd Dé a l'ha creame, e 'l sofi dël Tut-potent a l’ha dame vita. ⁵Dame peui toa rëspòsta, s’it peule; para ij tò argoment. ⁶Varda, mi i son parèj ëd ti an facia a Dé e dcò mi i son ëstàit creà da la póer ëd la tèra. ⁷It l’has pa da avèj tëmma ‘d mi; lòn ch’it dirai a sarà nen un pèis grev da porté.

⁸I l’hai ëscotà lòn ch’it l’has dit anans e pensà bin ansima a toe paròle. ⁹It l’has dit: “Mi i son pur: i l’hai fàit gnun-a trasgression. I son sensa macia e i l’hai pròpi gnun-e colpe. ¹⁰A l’é mach che Dé a l’ha trovà ‘d pretest për deme a còl e chiel am varda adess tanme ‘n sò nemis.¹¹Chiel a l’ha butame ai sep e a contròla tùit ij pass ch’i faso.

¹²Lass-me rësponde che ti ’t l’has pròpi pa rason përchè Dè a l’è motobin ëd pì che nojàutri e lòn che chiel a fà a l’é sempe giust. ¹³Për che motiv it lamentes-to ëd chiel se a rëspond pa a toe contestassion? ¹⁴Dé an parla ‘d na manera o ‘d l’àutra, ma ‘l problema a l’é che soens i-j doma pa da ment. ¹⁵A parla ant ël seugn e ant ëd vision nuiteje, cora che na seugn ancreusa a tomba an sù nojàutri, cand ch’i dormoma an nòst let. ¹⁶Peuj an dà d’arvelassion e an ësbaruva con d’avertiment. ¹⁷E lolì për dëstornene dai nòstri pecà e tnine a la sosta da nòst orgheuj. ¹⁸Chiel a preserva nòstra ànima da la corussion^[3] për nen core l’arzigh ëd travërsé ‘l confin^[4] ëd la mòrt. ¹⁹I soma sogetà a la coression ëd Nosgnor cand che chiel an fà sagriné an nòst let o ch’an dà ‘d dolor a j’òss ch’a chito mai. ²⁰O cand ch’i perdoma l’aptit e i l’oma gnanca pì anvìa d mangé lòn ch’an pias. ²¹O cora che nòstra carn as consuma e j’òss che anans i-j vëddìo pa, adess as ës-ceiro dova ch’a son. ²²Chiel an fà avziné a la pòrta^[5] dla mòrt anté che ij demòni an ëspeto.

²³Se, tutun, a-i fussa n’àngel dël cel ch’as presentèissa a mi, un mediator an tra mila ch’a 'ntërcedèissa an mè favor për feme diciaré giust, ²⁴chiel a l’avrìa pietà ‘d mi e am dirìa: 'Che a scampa da la tomba: i l'hai trovà la manera 'd dësangagelo'. ²⁵Antlora mia carn a sarìa ristabilìa e a sarìa torna tanme cola ‘d na masnà; i artornerìa al vigor ch’i l’avìa da giovo. ²⁶Anlora, cand che mi i alvèissa mia preghiera a Nosgnor, chiel am ëscotarìa, am acetarìa con gòj e i sarìa ristabilì an sò favor. ²⁷Anlora i dirìa ai mè amis: 'I l'avìa fàit pecà e faussà lòn ch'a l'é dritura, ma chiel a l'ha pa condaname për lòn ch'i meritava. ²⁸Dé a l’ha scampà mìa ànima da la tomba e adess i vëddo torna la lus!'.

²⁹Dabon, varda, Dé a fà tut sòn, dòi o tre vire con na përson-a, ³⁰pròpi për fela torné da la tomba dij sò sagrin e anluminela a la lus ëd la vita. ³¹Presta atension, Giòb, scotme, stà ciuto che i parlerai mi: ³²S’it l’avèisse cheicòsa da dì, rëspónd-me pura, parla, përchè am piasrìa giustifichete. ³³Dësnò, stame a sente e mi 't mostrerai lòn ch’a l’é la saviëssa".

Nòte

1. Lét. “spòrs l'orija a tute mie paròle”.
2. O “Mè cheur a dis ëd ròbe ëd saviëssa”.
3. O “da la tomba”.
4. O “ël fium”.
5. O “tampa dla tomba”.