La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giob/Giob 30

←Giòb 29

La Bibia piemontèisa Giob

Giòb 31→

La Bìbia piemontèisa - Giòb 30

Giòb

30

Giòb a parla dla gusarìa anté ch’a l’é tombà

¹"Nopà adess, ij pì giovo ‘d mia età am rijo dapress, pròpi coj ch’i sarìa gnanca degname 'd buté ij sò pare an tra ij can ëd mè strop. ²Lor a son tanme d’ovrié dont le man a l’han gnun-a fòrsa e ch’a servo pròpi a nen. Lor, dont la fòrsa da giovo a l’é dël tut dësparìa, ³a son dësfàit da lë bzògn e da la fam, a bròto radis 'd neuit për ël desert sùit. ⁴Lor a cheujo d’erba da le vàude salin-e aranda dij busson e ‘d rèis ëd gënëstra për mangé. ⁵Bandì da la comunità, la gent a-j crija darera coma s’a fusso ‘d làder. ⁶A l’é parèj che lor a l’han da stess-ne 'nt ij let sùit dij torent, ant le balme dël teren e dij ròch. ⁷Lor a brajo an mes ëd la baragia e as buto ansema sota le ronze. ⁸Fieuj ëd gent fabiòca e sorosa, a son fàit ëscapé a colp ëd vërga.

⁹Adess mi i son ëdventà ‘l sogèt ëd soe canson grossere e ‘d soe fàule fàite a pòsta për mincioneme. ¹⁰A l’han ghignon ëd mi e a më schìvio pì ch’a peulo dòp ch’a l’han ëspuvame an facia. ¹¹E lolì përchè Dé a l'ha arlamà la còrda 'd mè arch^[1] e a l'ha campame giù për tèra. Soa lenga am parla contra pròpi da sfacià an mia presensa. ¹²Cole canaje am dan contra sensa onta e a më scasso da leugh a leugh. A buto ‘d tràpole an sël mè senté. ¹³A l’han blocà ij mè vieuj e a fan tut lòn ch’a peulo për dësbarassesse ‘d mi. Lor a san che gnun a më vnirà an agiut. ¹⁴Am sàuto a còl coma ‘d làder ch’a l’han duvertasse ‘n passagi 'nt ël mur, a s-ciòdo d'an mes ëd le ruin-e. ¹⁵Adess i vivo 'nt ël teror. Ël vent a l’ha bufà via mè onor e boneur; a l’é sparì tanme na nìvola.

¹⁶Im sento coma se m’avèisso s-ciancà l’ànima da mè còrp e ij patiment a ampinisso ij mè di. ¹⁷La neuit am fora j'òss e ij dolor ch’am grevo am lasso pa deurme. ¹⁸Con sò grand podèj Dé am ciapa për la ròba; a më strenz coma ‘l colèt ëd mè càmus ¹⁹Nosgnor a l’ha campame 'nt la pàuta; i son dventà mach póer e sënner.

²⁰Mi i crijo a ti ma ti t'im rësponde pa; i ansisto ma ti t'im daghe pa da ment. Mi i stago ‘dnans ëd ti, ma ti ‘t fase visa ‘d nen vëdd-me. ²¹It ses vnùit crudel con mi: t'im përseguite con la fòrsa 'd toe man. ²²It l’has campame via e ‘l turbin ëd la tempesta a l’ha ciapame për sbat-me da chèich banda. ²³Mi i sai pro bin ch'it am men-e a la mòrt, a la ca andoa che a finiran tùit ij vivent. ²⁴A l’é sicur che gnun a dëstendrìa la man contra n’òm batù e ferì, n’òm ch’a crija agiut ant na situassion miserèivola. Pura col-lì i son mi.

²⁵É-lo forse pa vera che mi i piorava con ij dësfortunà e i-j dasìa agiut? E i son pa forse sagriname con jë bzognos? ²⁶Cand che, tutun, mi i spetava ‘l bin, a l’é tombame adòss mach ël mal; cand che mi i spetava ‘l ciàir a l’é calà ‘l top. ²⁷Mè cheur a l'é bolvërsà sensa arlass e ij di dl'arlìa am ven-o a còl. ²⁸I vado anans con la facia scura, ma a l’é pa ëstàit ël sol. I stago 'nt ël pì bel mes ëd la piassa pùblica e i ciamo d’agiut. ²⁹I son ëvnùit a esse frel ëd jë siacaj e compagn ëd jë struss. ³⁰Mia pel a l'é fasse nèira: as dëstaca, e mè còrp a brusa për la frev. ³¹Mia àrpa a l'é dovrà për complente e mia fluta për la vos d'un ch'a piora".

Nòte

1. “ëd mìa tenda”.