La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Geremia/Geremia 26

←Geremìa 25

La Bibia piemontèisa Geremìa

Geremia 27→

Geremìa

La Bìbia piemontèisa - Geremia 26

26

Geremìa a scapa da la mòrt

¹Al prinsipi dël regn ëd Ioiachim^[1], fieul ëd Iosia, rè 'd Giuda, Nosgnor a l'ha adressà a Geremìa soa paròla. ²A l’ha dije: “But-te an mes ëd la cort dël Templi ‘d Nosgnor e nunsia al pòpol ch’a l’é congregasse ambelà da tuta la Giudèa për onoreme, tut lòn ch’i l’hai comandate ‘d dì. Pijëtte varda ch’a-i manca gnanca na paròla. ³Miraco a scotran e as dëstorneran tuti dai sò malfé. S’a sarà parèj, mi 'm në pentirai dël maleur che i pensava 'd mandeje për la gramissia 'd lòn che a l'han fàit. ⁴It i-j diras: “Sossì a dis Nosgnor. S’i scotreve pa a la Lege ch’i l’hai dave, ⁵s’i deve pa da ment ai mè servent, ij profeta, ch’i l’hai mandave già vàire vire, ma ch’i l’eve mai scotaje, ⁶antlora i dësblerai ës Templi pròpi coma ch’i l’hai dësblà Silo^[2], ël leu che na vira a-i era mè Tabërnàcol, e sta sità a vnirà conossùa dal mond antregh coma n’esempi ‘d lòn ch’a 'ncàpita cand ch’a tomba sota maledission”.

⁷Ij sacerdòt, ij profeta e tut ël pòpol a l’ha bin sentù Geremìa, l’ora che chiel a disìa tute ste còse ant ël Templi ‘d Nosgnor. ⁸Tutun, cand che Geremìa a l’ha chità ‘d nunsié sò mëssagi, e ch’a l’ha dije tut lòn che Nosgnor a l’avìa comandaje ‘d dì, ij sacerdòt, ij profeta e la gent a l’han butaje le man adòss an crijand: “Ti ‘t mérite la mòrt! ⁹Che drit l’has-to ‘d profetisé ant ël nòm ëd Nosgnor che ës Templ a sarà dësblà parèj ëd Silo e che Gerusalem antrega a dventerà mach ëd ruin-e bandonà e dzabità?”. E tuta la gent ch’a-i era ant ël Templi a l’ha ansercià Geremìa mnassand-lo.

¹⁰Savù lòn ch’a l’era capitaje, j’ufissiaj ëd Giuda a son montà lest al Templi ‘d Nosgnor dal palass real e a son setasse a l'intrada dla Pòrta Neuva dël Templ ëd Nosgnor. ¹¹Antlora ij sacerdòt e ij profeta a l'han presentà soe acuse a j’ufissiaj dël pòpol disandje: “St’òm-sì a mérita la mòrt! Vojàutri midem i l’eve sentù che sòrt ëd traditor ch’a sia, përché a l’ha profetisà contra sta sità”.

¹²Anlora Geremia a l’é anandiasse a parlé a soa difèisa anans a j’ufissié e al pòpol. A l’ha dit: “A l’é Nosgnor ch’a l’ha mandame a profetisé tut lòn ch’i l’eve sentù contra ‘l Templ e contra sta sità. ¹³Se vojàutri i chite ‘d pëcché e ‘ncamin-e a fé ubidiensa al Signor vòst Dé, antlora chiel as në pentirà dla malora che a l'ha pronunsiave contra. ¹⁴Për lòn ch’a riguarda mia përson-a, feme pura tut lòn ch’i veule. ¹⁵Ma a venta ch’i sapie che, se 'm feve meuire, a l'é ‘d sangh nossent che av tombrà a còl, dzora dë sta sità e ansima ai sò abitant. Përchè a l’é Nosgnor ch’a l’ha mandame a vojàutri për dive precis lòn ch’i l’eve sentù da mia boca”.

¹⁶Anlora j’ufissiaj e ‘l pòpol antregh a l’han dije ai sacerdòt e ai profeta: “St'òm-sì a mérita pa la mòrt, përchè a l'ha parlane an nòm ëd Nosgnor nòst Dé. ¹⁷An col moment-lì dal pòpol a l'é aussasse cheidun dj’ansian dël pais che, an soa saviëssa, a l’han dit: ¹⁸“Iv n'avise pa 'd cand ch’a-i j'era Miché ‘d Moreset, ant ij di d’Esechia, rè ‘d Giuda, coma che chiel a profetisava? Chiel a l’avìa bin dije al pòpol ëd Giuda: ‘Ël Signor ëd l’Univers a dis sòn: Sion a sarà laura tanme ‘n camp^[3]! Gerusalem a dventrà ‘n baron ëd ruin-e! D’erbass a chërs-rà ans la colin-a dova ch’as treuva ‘l Templi’”. ¹⁹Forsi che Esechia, rè ‘d Giuda, për cole paròle-lì a l’ha falo condané a mòrt? Nò. Esechia, ël rè, a l’avìa timor ëd Dé, a l’é arpentisse e a l’ha amplorà Nosgnor ch’a-j castighèissa nen parèj. Anlora Nosgnor a l’ha arnunsià a feje tombé a còl cole dësgrassie coma ch’a l’avìa mnassà ‘d fé. E nojàutri dovrio-ne cariesse d'un delit përparèj? ²⁰A l'è staie ‘dcò n'òm ch’a profetisava ant ël nòm ëd Nosgnor contra costa sità e cost pais ant la midema manera ‘d Geremìa. Sò nòm a l’era Uria, fieul ëd Semaia, originari ëd Chiriat Iearim. ²¹Cand che ‘l Rè Ioiachim, j’ufissiaj e ij sò prinsi a l’han sentù lòn ch’a disìa, a l’han sërcà dcò lor ëd felo meuire. Tutun, Uria a l’ha capì cole ch’a j’ero soe intension ëd lor e a l’é scapà sbaruvà an Egit. ²²Ma rè Ioiachim a l'ha mandà Elnatan fieul d'Acbor an Egit, compagnà da d'àutri për ciapé Uria. ²³Parèj, lor a l'han fàit seurte Uria da l'Egit e a l'han ëmnalo torna da Rè Ioiachim, che a l'ha falo massé con la spa e a l’ha fàit campé sò cadàver an tra le tampe anté ch’as fà la seportura dla gent comun-a”.

²⁴A l’é parèj che, a la fin, Geremìa a l’é stàit guernà da Aican, fieul ëd Safan a la mira ch’a l’é pa pì tombà ant le man dël pòpol për esse butà a mòrt.

Nòte

1. Cfr. 2 Rè 23:36-24:6; 2 Crònache 36:5-7.
2. Cfr. Giosuè 18:1; Salm 78:60; Geremìa 7:12-14.
3. Cfr. Michea 3:12.