La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 32

←Genesi 31

La Bibia piemontèisa Genesi

Genesi 33→

^31:55(32:1)^[1] Parèj, a la matin bonora, Laban a l'ha basà ij sò novod e fije e a l'ha benedije. Peui Laban a l'é partì e a l'é tornass-ne a ca soa.

32

La Bìbia piemontèisa - Génesi 32

¹Anlora Giacòb a l'ha seguità sò viage e j'àngej 'd Nosgnor a son andaje 'ncontra. ² Quand che Giacòb a l'ha vëdduje a l'ha sclamà: "Sto-sì a l'é 'l campament ëd Nosgnor". Për lòn a l'ha ciamà col leugh Macanaim^[2].

Giacòb a pronta sò rëscontr con Esaù

³Giacòb, peui a l'ha mandà anans ëd chiel ëd nunsi al frel Esaù, ch'a stasia ant la tèra 'd Seir, la region d'Edom. ⁴A l'ha dije: "I l’eve da di a mè signor Esaù: 'Sossì a l'é lòn ch'a tò servitor Giacòb a dis: 'I son ëstàit fina-a adèss con Laban coma n'aventissi. ⁵I son ëvnùit an possess ëd beu, aso, feje, ëd servidor e 'd servente. I l'hai mandà 's messagi për 'nformé mè signor, përch'i peussa trové 'd favor dë 'dnans a ti'".

⁶Ij mëssagé a son tornà da Giacòb e a l'han dit: "I soma stàit da tò frel Esaù. Chiel a l'é 'n camin ch'at ven ancontra, e con chiel a-i son quatsent òm". ⁷An ëscotand ësto messagi Giacòb a l'é motobin sbaruvasse e sagrinasse. Anlora a l'ha dividù la gent ch'a l'era con chiel an doi campament, ansem a le mandrie, a jë strop e ai gamèj. ⁸"Se Esaù a 'taca un dë sti camp," a l'ha pensà tra ‘d chiel, "anlora l'àutr camp a podrà scapé".

⁹Peui Giacòb a l'ha pregà ansì: "Dé 'd mè pare Abraham, Dé 'd mè pare Isach! Nosgnor! Ti 't l'has dime: Artorna a toa tèra e dai tò parent, e Mi i 't darai la prosperità. ¹⁰I son pa degn ëd tut l'amor che, fedel, ti 't l'has manifestà a tò servitor. Con mach mè baston i l'hai traversà 'l Giordan, ma adèss i son ëvnùit a d'esse doi campament. ¹¹Salv-me, it sùplico, da la man ëd mè frel Esaù, përch'i l'hai tëmma che chiel a l'abia pensà 'd taché nen mach mi, ma 'dcò le mare con ij sò fieuj. ¹²Ma Ti 't l'has dit: 'A l'é cert ch'it darai la prosperità e rendrai toa dissendensa tanme la sabia an sla rivera dël mar^[3], tanti ch'a peulo gnanca contesse”.

¹³Cola neuit Giacòb a l'é stàit ambelelà, peui a l'ha fàit mandé a sò frel Esaù 'n cadò: ¹⁴dosent crave e dódes boch, dosent fèje e vint moton, ¹⁵tranta gamele con ij sò gamelin, quaranta vache e des tòr, vint sòme e des aso. ¹⁶A l'ha fidà tut lòn ai sò servidor ch'a l'han dividulo an doe mandrie. A l'ha dit ai sò servitor: "Passé anans ëd mi, e manten-e na cheich distansa an tra na mandria e l'àutra".

¹⁷Peui a l'ha daje coste istrussion ai servitor ch'a mnavo la prima mandria: "Quand che mè frel av ancontra e av ciama: "Chi è-lo vòst padron? Andoa ch'i seve-ne an camin d'andé? Chi é-lo 'l padron dle mandrie ch'i men-e?". ¹⁸Anlora i l’eve da dì: "A son ëd tò servidor Giacòb. A son ëstàite mandà coma 'n cadò për mè signor Esaù. An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri". ¹⁹Chiel a l'ha 'dcò dàje coste istrussion a jë scond e ai ters servidor, e 'dcò a coj ch'a seguitavo le mandrie. A l'ha dije: "I l’eve da dì la midema còsa a Esaù quand ch'i lo 'ncontre. ²⁰I l’eve ‘dcò da dije: 'An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri". Giacòb a pensava: "I lo pasierai prima con dij cadò anans ch'i rivo. Apress ëd lòn i l'ancontrerai. Peul d'esse che chiel am acetrà". ²¹Ansì a l'han mandaje ij cadò anans, antant che Giacòb a l'ha passà cola neuit a al campament.

La lòta 'd Giacòb con Nosgnor

²²Durant cola neuit Giacòb a l'ha pijà 'n pressa soe doe fomne, soe doe servente, e ij sò óndes fieuj e a l'ha travërsà lë svass ëd Iaboch. ²³A la pijaje e a l'ha faje traversé 'l torent ansema a tut lòn ch'a l'avìa. ²⁴Ansì Giacòb a l'é restà sol. A l'é stàit antlora che n'òm a l'ha lotà con chiel fin-a a primalba. ²⁵Cand che col òm a l'é rendusse cont ch'a podìa nen bate Giacòb, a l'ha patlà fòrt soa giontura dl'anca tant che, antramentre ch'a fasìo la lòta, l'anca a l'é dësloàsse. ²⁶Peui l'òm a l'ha dit: "Lass-me andé përchè a l'é già l'alba". E Giacòb a l'ha replicaje: "It lasserai nen andé se prima it l’avras nen benedime".

²⁷L'òm a l'ha ciamaje: "Coma ‘t ciames-to?". Chiel a-j rispond: "Giacòb". ²⁸"E bin, tò nòm a sarà pi nen Giacòb^[4], ma Israel, përch' it 't ses batùte con Nosgnor e con j'òm e 't l'has vinciù".

²⁹Peui Giacòb a l'ha dije: "Për piasì, dime tò nòm". "Përchè t'am ciame ‘l nòm?", a l'ha replicà. Peui a l'ha daje na benedission ambelelà. ³⁰Anlora Giacòb a l'ha dàit a col leugh ël nòm ëd Penuel, përchè, coma ch'a l'ha dëspiegà, "I l'hai vëddù Nosgnor facia a facia e i son survivù".

³¹Ël sol a l’era alvasse quand che Giacòb a l’ha passà Penuel, ma adèss chiel a sopiava përché a l'avìa l'anca dësloà. ³²Costa-sì a l'é la rason përché j'Israelita, fin-a al dì d'ancheuj a mangio nen ël nerv ch'a l'é tacà a la giontura dl'anca^[5] përché Giacòb a l'era stàit patlà pròpi an sla giontura dl'anca aranda dël nerv.

Nòte

1. Ancomensand da 31:55, ij nùmer dij versèt ëd nòstra version, ch'a van dré a la version anglèisa NET Bible (NET) a son diferent da coj dël test ebràich (BHS), con 31:55 NET = 32:1 HT, 32:1 NET = 32:2 BHS etc., fin-a a 32:32 NET = 32:33 BHS. Da 33:1 ij nùmer dij versèt an la NET e BHS a son torna j'istess.
2. A podrìa desse che "Mahanaim" a veul dì "doi acampament". Fòrse ij doj camp a j'ero col ëd Nosgnor e col ëd Giacòb.
3. Cfr. Génesi 22:17.
4. Cfr. Génesi 35:10.
5. Ël nerv siàtich.