La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 17
17
modifichéLa marca dl'Aleansa
modifiché1Quand che Abram a l'avìa fàit ij sò novanteneuv agn, Nosgnor a l'é manifestasse a chiel e a l'ha dije: "Mi i son El-Shaddai, ël Dé tut-potent[1]: serv-me con fidelità e viv na vita sensa rimpròcc. 2I farai n'Aleansa an tra mi e ti, ch'at darà la garansia che ij tò dissendent a saran motobin numeros". 3A sente sossì Abram a l'era prostërnasse con ël visagi për tèra an adorassion.
Peui Nosgnor a l'ha dije: 4"Varda, costa-sì a l'é mia Aleansa an tra Mi e ti: ti 't saras ël pare 'd në strop ëd nassion[2]. 5Pì 'd lòn, i veuj cambié tò nòm. A sarà pì nen Abram. D'adess an anans, tò nòm a sarà Abraham. Përchè ti 't saras ël pare 'd vàire nassion. 6It rendrai motobin fosonant. Ij tò dissendent a formeran vàire nassion e da ti a seurtran ëd rè. 7I confermerai mia Aleansa an tra mi e ti e con le generassion ch'a vniran apress ëd ti, da generassion a generassion. A sarà n'Aleansa sensa fin[3]: i sarai tò Dé e 'l Dé 'd toa dissendensa. 8A ti e ai tò dissendent i farai cadò dl'antrega tèra 'd Canan, andoa ch'it vive adess coma 'n forësté. A sarà për sèmper soa proprietà[4] e mi i sarai sò Dé".
9Peui Nosgnor a l'ha dit a Abraham: "Ti e ij tò dissendent, da generassion a generassion, i l'eve da vardé ij tèrmin[5] ëd l'Aleansa. A sarà cola vòsta responsabilità. 10Sta-sì a l'é la marca dl'Aleansa ch'as deuv manten-e për sèmper an tra mi e vojàutri, visadì, con ij tò dissendent: tùit j'òm a l'avran da sogetesse a la sirconcision[6]. 11I tajereve vìa[7] e cola-lì a sarà la marca dl'Aleansa an tra mi e vojàutri. 12Da generassion a generassion tùit ij mas-cc a saran sogetà a la sirconcision ant ël di ch'a fà eut da soa nassensa. Ëdcò a lòn a dovran esse sogetà ij serv ch'a nasso an vòsta ca o coj ch'a son nassù da qualsëssìa forësté ch'i l'eve catà. 13Tant ël serv nassù a toa ca coma col ch'i l'eve catà, a l'avran da sogetesse a la sirconcision. A l'é parèj che mia Aleansa a sarà marcà 'n sla vòsta carn coma n'Aleansa eterna, ch’a finirà mai. 14Tuti coj ch'as sogetran nen a la sirconcision a saran bandì da 'n tra 'l pòpol, përchè a l'avran contravnù a mia Aleansa".
15Peui Nosgnor a l'ha dit a Abraham: "Rësguard a toa fomna Sarai, sò nòm a sarà pì nen Sarai, ma Sara[8]. 16I la benedirai e ti 't avras un fieul da chila!".
17Antlora Abraham a l'é campasse con la facia a tèra ma a grignava, përchè a lo chërdìa nen possìbil. A pensava: "Coma i podrìa mai vnì pare a l'età 'd sent agn? E coma ch'a podrìa mai Sara caté 'n cit a l'età 'd novant' agn?". 18A l'é parèj che Abraham a l'ha dit a Nosgnor: "I sarai bin content che Ismael a arsèiva toa benedission!". 19Ma Nosgnor a l'ha replicà: "Nò, Sara, toa fomna, at darà 'n fieul e ti 't lo ciamras Isach. A sarà con chiel che mia Aleansa a sarà mantnùa për sèmper". 20Rësguard a Ismael, i lo benedirai 'dcò chiel, pròpi coma ch'it l'has ciamame. I lo rendrai motobin fosonant e i moltiplicarai ij sò dissendent. Chiel a vnirà 'l pare 'd dódes prinsi e Mi i lo rendrai na nassion granda". 21Tutun, mia Aleansa a sarà con Isach, ël fieul ch'at darà Sara l'agn ch'a ven për cost temp-sì".
22Quand che Nosgnor a l'ha finì 'd parlé, a l'ha chità Abraham. 23An col midem di Abraham a l'ha pijà Ismael e tùit ij sò sërvent, tant coj ch'a l'ero nassù 'nt soa ca coma coj ch'a l'avìa catà, visadì, tùit j'òm ëd soa ca, e a l'ha sugetaje a la sirconcision, pròpi coma che Nosgnor a l'avìa ordinaje. 24Abraham a l'avìa novanteneuv agn e sò fieul Ismael tërdes, quand ch'a l'é sugetasse a la sirconcision. 25Tùit e doi a son sogetasse a la sirconcision an col midem dì, 26con tùit j'òm ëd soa ca, tant coj ch'a l'ero nassù 'nt la ca d'Abraham coma coj ch'a l'avìa catà da 'd forësté.
Nòte
modifiché- ↑ O "Ël Dé sovran".
- ↑ Cfr. Roman 4:17.
- ↑ Cfr. Luca 1:55.
- ↑ Cfr. At 7:5.
- ↑ Scoté, ubidì.
- ↑ Cfr. At 7:8; Roman 4:11.
- ↑ La pel ëd la ponta dël pénis.
- ↑ Ël cangiament ëd nòm a parëss na variassion ant ël dialèt, dàit che tute le doe fòrme a l'han la significassion ëd "prinsessa" o "regin-a". Coma 'l nòm Abram, ël nòm ëd Sarai a l'é simbol dël passà. Sara, coma 'n nòm neuv a veul esse la memòria 'd lòn che Nosgnor a l'ha intension ëd fé për l'avnì.