La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 12

←Genesi 11

La Bibia piemontèisa Genesi

Genesi 13→

Génesi

12

La Bìbia piemontèisa - Génesi 12

La vocassion d’Abram

¹Nosgnor a l’ha dije a Abram: “Chita tò pais, toa parentela e la famija ‘d tò pare, e vatne al pais che mi it mostrerai^[1]. ²It farai vnì a esse na nassion granda. It benedirai e it farai dventé na përson-a famosa^[2]. Ti  midem it saras na benedission^[3] për vàire gent. ³I benedirai coj ch’at benediran^[4] e i maledirai coj ch’at malediran^[5]. Tute le famije dla tèra^[6] a saran benedìe për tò mojen”. ⁴Anlora Abram a l’é partì pròpi 'me Nosgnor a l’avìa dije, e Lòt a l’é 'ndàit con chiel. Abram a l’avìa stantessinch agn quand ch’a l’ha chità Caran. ⁵Abram a l’ha portà con chiel soa fomna, Sarai, sò novod Lòt e tut lòn ch’a l’avìa - soe bestie e tùit ij servidor ch’a l’avìa 'ngagià për travajé con chiel^[7] a Caran. A son seurtì da là për andess-ne al pais ëd Canan.

Abram a Canan

Rivà ch'a l'ero a Canan ⁶Abram a l’ha travёrsà ‘l teritòri fin-a a Sichem. Là a l’ha drissà l’acampament aranda la Rol ëd More. Ant col temp-là cola region a l’era abità dai Cananita. ⁷Anlora Nosgnor a l’ha mostrasse a Abram e a l’ha dije: “Mi i darai costa tèra a tò dissendent^[8]”. Ambelelà Abram a l’ha dedicà  a Nosgnor, ch’a l’era mostrasse a chiel, na mongiòja. ⁸Da 'nsilì Abram a l'è 'ndass-ne vers meridion e a l’ha drissà n’acampament ant la region dle colin-e. A l’avìa Betel a ponent e Ai a levant. Ambelelà a l’ha butà ‘n pé n’àutra mongiòja e a l’ha dedicala a Nosgnor. Ambelelà a l’ha 'nvocà ‘l Nòm ëd Nosgnor^[9]. ⁹Dapress, a tape, Abram a l’ha seguità a 'ndé anans anvers al Neghev.

Abram an Egit

¹⁰An col temp-là na gran famin-a a l'avìa devastà ‘l pais, e sta situassion a l’ha sforsà Abram a calé giù 'nt l’Egit, andoa ch’a l'ha sogiornà coma n'arfugià. ¹¹Avzinand-se a l’Egit, Abram a l’ha dije a soa fomna Sarai: “Ti ‘t ses na fomna motobin piasosa. ¹²Quand che j’Egissian at vëddran, a podrìo disse: ‘Vardé, cola-là a l’é soa fomna. Massom-lo, col òm-lì, e i podroma pijé soa fomna për nojàutri!’ ¹³Anlora scota, dije che ti ‘t ses mia seure^[10], parèj am trateran da bin për la considerassion ch’a l’avran për ti, e i podrai salveme la vita”. ¹⁴Quand che Abram a l’è rivà an Egit, tuti, pёrdabon a l’avìo armarcà 'me ch’a l’era bela Sarai. ¹⁵A l’avìo dcò vist-la d'ufissiaj dël Faraon e dëdnans al Faraon a l’avìo laudà tant soa blëssa. Parèj Sarai a l’han portala a palass për fèjla vëdde. ¹⁶Al Faraon a l’era piasuje e a l’avìa daje a Abram tanti cadò për motiv ëd chila - ëd fèje, 'd crave, 'd vache, 'd borich mas-cc e fumela, 'd servidor mas-cc e fumela, e ‘d gamej. ¹⁷Ma Nosgnor a l’ha mandaje a Faraon e a soa cort vàire castigh, për ёl motiv ch’a l’avìa ciapà Sarai, la fomna d’Abram. ¹⁸Anlora 'l Faraon a l’ha mandà a ciamé Abram e a l’ha dije: “Përchè l’has-to fame sossì? Përchè it l’has pa dime che cola-lì a l’é toa fomna? ¹⁹Përchè it l’has dime ch’a l’era toa seure e it l’has lassame ch'i la pijeissa për fomna? Vardla sì: portëtla via e vatne da sì!” ²⁰Parèj, Faraon a l’ha ordinà che dij sò òm a-j féisso da scòrta fin-a al confin, e a l’ha campà Abram fòra dal pais, ansema a soa fomna e a tut lòn che Abram a l'avìa.

Nòte

1. Cfr. At 7:2-3; Ebréo 11:8.
2. O “it rendrai grand tò nòm”.
3. O “na sorgiss ëd benedission”.
4. Cfr. Galat 3:8.
5. O “coj ch’at mepriso”.
6. O “dël pais”.
7. O “an soa famija”.
8. O “smens”. Cfr.At 7:5; Galat 3:16.
9. O “a l’a renduje l’adorassion”
10. Cfr. Génesi 20:2; 26:7.