La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Deuteronomi/Deuteronomi 13
Deuteronòmi
modifiché13
modifichéIdolatrìa e profeta fàuss
modifiché1Se an mes a ti a seurt un profeta opura ‘n reveur[1] ch’at propon un segn o ‘n portent, 2se col segn o portent ch’a l'avìa dite, a rivèissa bin, ma che chiel at disa ‘dcò d’andeje dapress e ‘d rende l’adorassion a d'àutri dio ch’it l'has mai conossù, 3ti daje nen da ment a le paròle ‘d col profeta o reveur. A l’é ‘l Signor, vòst Dé, ch’a veul buteve a la preuva për savèj s’i-j veule pròpi bin con tut vòst cheur e con tuta vòstra ànima. 4Vojàutri venta ch’i vade dapress mach al Signor, vòst Dé, ch’i-j pòrte rispèt, ch’i scote ij sò comandament, ch’i-j ubidisse, ch’i-j rende l'adorassion e ch’i-j reste fidej. 5Riguard a col profeta o reveur, peui, col-lì a l’avrà da esse condanà a mòrt, përchè a l’ha predicà d’arvireve[2] contra ‘l Signor, vòst Dé, col ch’a l’ha fave seurte dal pais d’Egit e ch’a l’ha riscatave da la tèra anté ch’i j’ere dë s-ciav. Col òm a vorìa mach ch’it chitèisse ‘d marcé an sël senté che ‘l Signor, tò Dé, a l’avìa mostrate[3]. A l’é parèj ch’it l'avras da ranché vìa ‘l mal da ‘n mes a ti.
6Se tò frel, fieul ëd tò pare, o fieul ëd toa mare, opura tò fieul o toa fija, o toa cara fomna, o tò pì grand amis, at cissèissa an secret an disend: “Doma, rendoma l’adorassion a d’àutri dio[4]”, dio che nì ti, nì ij tò antich a conossìo, 7- ëd divinità dij pòpoj ch’at ëstan d'antorn, ch’a sio davzin o lontan, opura dij pòpoj ch’a stan da na banda o da l’àutra dla tèra - 8ti, dije pa ch'a va bin, daje pa da ment. Abie gnun-a pietà o compassion ëd chiel; a l’ha gnun-a giustificassion[5]: 9it l’has da felo meuire. Ch’it sie ‘l prim a tireje adòss na pera për masselo e che peui a lo fasa ‘dcò tut ël pòpol. 10It l’has da masselo a prassà, përchè a l’ha sercà ‘d portete lontan dal Signor, vòst Dé, col ch’a l’ha fave seurte dal pais d’Egit, da la tèra anté ch’i j’ere dë s-ciav. 11Tut ël pòpol d’Israel, cand ch’a lo sentirà, a na sarà sbaruvà e, an mes a ti, gnun a tornerà a comëtte na gramìssia parìja.
12S’as sent a dì, ant un-a dle sità che ‘l Signor, tò Dé, at na fà don përchè it j’àbite, 13che ‘d gent përversa ‘d tò pòpol a sio surtì d’an mes a vojàutri e ch’a l’abio tirasse darera ‘d gent ëd soa sità, disendije: “Andoma a rende l’adorassion a d’àutri dio che vojàutri i l’avìe mai conossù, 14ti, và prima a 'nformete bin, anvéstiga e antérroga con diligensa. S’it treuve ch’a l’é pròpi parèj, ch’a sìa ‘n fàit sicur e che cost’abominassion a l’è stàita përdabon comëttùa an mes a vojàutri, 15buta a fil dë spa tuti j’abitant ëd cola sità con tut lòn ch’a peul essie, comprèis ël bestiam. 16Fàit sòn, ambaron-a lòn ch’a-i resta dle speuje an mes ëd la piassa, e peuj dà ‘l feu a tuta la sità con tut lòn ch’a-i resta, e ch’a sìa parèj n’oferta an onor dël Signor, vòst Dé. Che cola sità a resta sèmper an rovin-a, ch’a ven-a mai pì arcostruvìa. 17Tut a sarà da consideresse sota antërdèt, pijne mai gnente për ti. Tut lolì përch’ a sìa pasià l’ira afrosa dël Signor, ch’a l’abia misericòrdia e compassion ëd vojàutri e ch’av fasa moltipliché, coma ch’a l’avìa bin promëttù ‘d fé ai vòstri antich. 18A l’é parèj ch’i l'eve da fé ubidiensa al Signor, vòst Dé, an osservand tùit ij sò comandament ch’iv dago ancheuj për fé lòn ch’a l’é giust dë dnans a chiel.