La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Cronache/2Cronache15

←2 Crònache 14

La Bibia piemontèisa Ij lìber dle Crònache

2 Crònache 16→

La Bìbia piemontèisa - 2 Crònache 15

15

J’arforme religiose dël rè Asa

¹Alora lë spìrit ëd Dé a l'é vnùit dzora d'Asaria, fieul d'Oded. ²Chiel a l'ha rëscontrà Asa e a l'ha dije: “Scotme, Asa e tuti vojàutri 'd Giuda e 'd Beniamin! Ël Signor a l'é con vojàutri, se voi i seve leaj a chiel. Se i lo sërche, chiel av rëspondrà, ma se i lo chite chiel a v'arposrà. ³Për vàire, Israel a l'avìa pa sërcà ‘l Dé ver e ùnich, nì a l'avìa 'd sacerdòt për mostreje, nì la Lege. ⁴Ma tute le vire che a l’ero ant ij sagrin, lor a son artornà a Nosgnor, ël Dé d'Israel. A l'han sërcalo e chiel a l'é fasse trové da lor. ⁵An coj temp-lì, gnun a podia viagé an pas, përchè ‘d përturbassion gròsse a l'avìo fongà tuti j'abitant dij pais dj'anviron. ⁶Na nassion a l'era crasà da n'àutra, e na sità a l'era contra l'àutra, përchè Dé a l'avìa arfilaje 'd tribulassion gròsse. ⁷Ma vojàutri, sie fòrt e dëscorageve pa, përchè vòst travaj a sarà ‘rcompensà”.

⁸Cora che Asa a l'ha sentù le paròle dla professìa dël profeta Asaria fieul d'Oded, chiel a l'é fasse corage. A l'ha fàit dësblé j'ìdoj arpugnant ch'a j'ero stàit butà 'n pé ant l'atrega tèra 'd Giuda e 'd Beniamin, e dle sità conquistà, che a l'ero an sle colin-e d'Efraim. Peui chiel a l'ha fàit restauré l'autar ëd Nosgnor dë 'dnans dël pòrti dël Templi dël Signor.

⁹Rè Asa a l'ha assemblà tuta la gent ëd Giuda e Beniamin, parèj dla gent d'Efraim, ëd Manasse e 'd Simeon che a l'ero vnùit a sté con lor. Vàire dla gent d'Israel a l'era vnùita a sté ambelelà, ant ël moment ch’a l'avìo vëddù che Nosgnor sò Dé a l'era con chiel. ¹⁰Dël ters mèis, l'ann che a fà quìndes dël regn d'Asa, a son assemblasse a Gerusalem.

¹¹Ëd col di-lì a l'han sacrificà a Nosgnor na part ëd la pijàita che a l'avìo fàit: setzent beu e setmila feje. ¹²Lor a son obligasse a n'aleansa për arsërché Nosgnor, Dé dij sò antich con tut sò cheur e ànima. ¹³Për chicassìa che, giovo o vej, mas-cc o fumela a l'avèissa pa sërcà 'l Signor Dé d'Israel, a-i j'era mach la mòrt. ¹⁴Tùit ansema a l'han crijà sò giurament ëd fidelità a Nosgnor con le trombe e ij còrn ch’a sonavo. ¹⁵Tut Giuda a l'ha argiojì për ël giurament përchè a l'avìo falo con tut ël cheur. Lor a l’avìo franch sërcà Dé e chiel a l’ha fasse trové da lor. E Nosgnor a l’ha acordaje la pas da tùit ij nemis ch’a l’avìo d’antorn.

¹⁶Rè Asa a l'ha 'dcò dëstituì da soa posission l'argin-a mare Maca, soa mare, përchè a l'avìa drissà ‘n paloch arpugnant d’Asera. Asa a l'ha fàit a tòch ës paloch ëscros, drocandlo e brusandlo ant ël torent Chidron. ¹⁷Ma ij santuari ch'a j'ero an sle colin-e d'Israel a son pa stait tuti dësblà, bele se 'l cheur d'Asa a l'era mantnùsse divòt a Nosgnor për tuta soa vita. ¹⁸Tutun a l'ha portà j'asi sacrà che sò pare e chiel a l'avìo fàit ant ël Templi 'd Dé^[1], comprèis l'argent, l'òr e d'àutri utiss.

¹⁹A-i é staie pì gnun-a guera fin-a a l'ann ch'a fasìa trantessinch dël regn d'Asa.

Nòte

1. Cfr. 1 Rè 7:51; 15:14,15; 1 Crònache 26:20-26.