La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Complente/Complente 2
Complente
modifichéA parla 'l profeta
modifiché1Ahidemì! Nosgnor a l'ha quatà la fija 'd Sion con soa ira! A l'ha campà giù dal cel an sla tèra la glòria[1] d'Israel! Chiel a l'ha pì nen guernà sò templi cand ch'a l'ha manifestà soa ira. 2Nosgnor a l'ha dëstrovù sensa misericòrdia tute le ca 'd Giacòb; a l'ha, an soa flin-a, dàit ël gir a le fortësse dla fija 'd Giuda, a l'ha faje robaté për tèra; a l'ha profanà 'l regn e ij sò cap.3Chiel a l'ha trancià, con sò fot afoà, tuta la fòrsa d'Israel, tirà andaré soa drita dë 'dnans al nemis; a l'ha viscà an Giacòb na splùa 'd feu che a divora tut d'antorn. 4Chiel a l'ha tëndù sò arch tanme un nemis; soa man drita a l'ha aussala coma n'aversàri; a l'ha fàit meuire tùit coj che a l'ero pì car a sò euj; a l'ha spantià soa flin-a parèj d'un feu an sla tenda dla fija 'd Sion. 5Nosgnor a l'é vnùit esse tanme un nemis, a l'ha dëstrovù Israel, a l'ha dvorà tut sò palass, a l'ha dàit ël gir a soe fortësse; a l'ha ampinì la fija 'd Giuda 'd plente e gémit. 6Chiel a l'ha vastà soa abitassion parèj d'un giardin[2], a l'ha dësblà 'l leu 'd soa ciambréja; a l'ha fàit dësmentié an Sion le feste gròsse e ij Saba, e, an soa flin-a afoà a l'ha dëspresià 'l re e'l sacerdòt. 7Nosgnor a l'ha arpossà sò autar, a l'ha arpudià sò santuari; chiel a l'ha butà ant le man dël nemis le muraje dij sò palass; a l'é vos che a crija ant la ca dël Signor parèj d'un di 'd festa gròssa. 8Nosgnor a l'ha pensà 'd dëstrùe la muraja dla fija'd Sion, chiel a l'ha tirà la còrda për le mzure, pa tirà andaré soa man për chité 'd dësblé, e a l'ha desolà rampar e bastion: che a langhìsso ansema. 9Soe pòrte a son fongà sottèra, chiel a l'ha dëstruine e sfrisane le bare; ij sò re e ij sò prinsi a son an tra le gent; a-i é pa pì na Lege! ij sò profeta midem a l'han pì nen la vision ëd Nosgnor.
10Lor a son setà për tèra, an guernand ël silensi, ij grand ëd la fija 'd Sion; a son butasse dla póer an sla testa, a son vestisse 'd sach. A spòrzo la testa vers la tèra, le vèrgin ëd Gerusalem. 11As consùmo ij mè euj, da le lerme. A beujo mie ventraje, a së spàntia për tèra mè afel. A l'é për grinor che la fija 'd mia gent a l'é tuta an ruin-a e che s'anichilìsso masnà e puparin an sle piasse dla sità.12Lor a disìo a soe mare:" 'Anté ch'a-i é dël pan e dël vin?'. Antratant a l'avìo 'd mancament con ëd ferì an sle piasse dla sità, lor a dasìo 'l gir a soa ànima an fàuda 'd soe mare.
13A chi podriom-ne comparisionete? A chi podries-to smijeje, fija 'd Gerusalem? Col che a l'é che a podrà salvete e consolete, vèrgin, fija 'd Sion? Përchè a l'é gròssa parèj dël mar toa ruin-a; chi podra-lo varite? 14Ij tò profeta a l'han avù për ti 'd vision d'ilusion e 'd folarìa, lor a l'han pa arvelà toe colpe për cambié toa sòrt. Lor a l'han ësmonute d'oràcoj, d'ilusion e 'd sedussion. 15Lor a s-ciopato le man contra 'd ti, coj che a passo për la stra a sùbio, a sopato la testa an sla fija 'd Gerusalem: "E-la costa-sì la sità che a disìo ch'a l'avèissa na blëssa sensa paragon e ch'a fussa la gòj ëd tuta la tèra?"
16Contra 'd ti lor a doverto la boca, tùit ij tò nemis; lor a sùbio, a schërzin-o ij dent, an disend: "Nojàutri i l'oma travondula! Varda-lì che noi i podoma toché e già vëdde 'l di che i l'oma sèmper ësperà!". 17Nosgnor a l'avìa compì lòn che a l'avìa fissà, a l'ha adempì a soa paròla decretà dai temp antich, a l'ha dëstrovù sensa misericòrdia, a l'ha daje manera al nemis d'argiojì 'd ti, a l'ha esaltà la potensa 'd tò aversari. 18Crija adonch anvers ëd Nosgnor, rampar ëd la fija 'd Sion, lassa che toe lerme a peusso score parèj d'un torent, di e neuit: date pa d'arlass e che ij tò euj a l'abio pa d'arpòs.
19Àuss-te, làuda 'd neuit cand che le sentinele a ancamin-o le vijà: spantia tò cheur com a fussa d'eva, dë 'dnans ëd Nosgnor; àussa le man vers ëd chiel për l'anima dij tò pcit, che a meuiro 'd fam an tùit ij canton për la stra. 20Varda, Nosgnor, e bèica, consìdera ch'it peule avèj mai tratà përparèj? A ventava pròpi che'd fomne a mangèisso ij sò pcit, le masnà che a cunavo? Ventava pròpi che 'd sacerdòt e 'd profeta a fùsso sgorzà ant ël santuari ëd Nosgnor! 21Giovo e vej a son ëstendù për la stra: mie vèrgin e mie masnà a son tombà sota dlë spa; ti it l'has ësgorzaje ant ël di 'd toa flin-a, it l'has massaje sensa pietà. 22Ti 't l'has convocà, coma për un di 'd festa, ij teror da tute le bande; ant ël di dla flin-a 'd Nosgnor, a-i sarà pa dë scapà e 'd dzurviivù. Coj che mi i l'avìa cunà e anlevà, mè nemis a l'ha sterminaje".