La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Cantich/Cantich 4

←Cantich 3

La Bibia piemontèisa Càntich

Cantich 5→

La Bìbia piemontèisa - Càntich 4

Càntich

4

La neuit dël mariagi

[Chiel:] ¹Coma ch’it ses bela, mia cara, coma ch’it ses bela! Ij tò euj, darera 'd tò vel, a son tanme ‘d tόrtole^[1]. Ij tò cavèj a fan j’onde e a smijo a në strop ëd crave ch’a ven giù da le colin-e ‘d Ghilead. ²Ij tò dent a son bianch tanme ‘d feje pen-a tosonà e netià: minca un ëd lor a l’ha sò binel. ³Ij tò làver a son tanme ‘n bindel ross ëscarlat, toa boca a l’é anciarmanta. Toe ciafele a son rosà tanme ‘d pom granà darera 'd tò vel. ⁴Tò còl a l’é bel tanme la tor ëd David, ornà con jë scu ‘d mila guerié vajant. ⁵Ij tò sen a son tanme dòi serviòt, ëd serviòt bësson ch’a broto an tra j’alis.

⁶Anans ch’a va bufé l’òra dla sèira e j’ombre a së slongo, im n’andrài a la montagna ‘d mërra e a la colin-a d’ancens. ⁷Ti ‘t ses tuta bela, amisa mìa, bela an tute le manere. ⁸Ven con mi dal Liban, sposa mia, ven con mi dal Liban. Varda giù da le bëcche dël Mont Amana, dai pich dël Senir e dl’Ermon, andova ch’ij leon a l’han soe tan-e, e che ij liopard a vivo an tra le colin-e. ⁹Ti ‘t l’has robame ‘l cheur, mè tesòr, mia sposa; con në sguard sol it l’has robame ‘l cheur, con na sola perla ‘d toa colan-a. ¹⁰Coma ch’a son delissiose toe carësse, mè tesòr, mia sposa! Toe carësse a son pì dosse che ‘l vin. La fragransa dij tò përfum a l’é pì agreàbil che tùit ij bàlsam. ¹¹Ij tò làver, ësposa mia, a son doss tanme ‘d licor. A-i é d’amel e ‘d làit sota toa lenga. Toa vesta a l’é përfumà tanme ij séder dël Liban.

¹²Ti ‘t ses mè giardin privà, mè tesòr, mia sposa, na sorgiss ëstermà, n'adoss ëscondù. ¹³Ij tò fianch a buto a la sosta un paradis ëd pom granà con ëd spessie ràire: alcan-a e nard, ¹⁴nard e safran, calamus aromàtich e canela, con tùit j’erbo dl’ancens, dla mira e dl’àloe, ansema a minca sòrt ëd spessie balsàmiche. ¹⁵Ti ‘t ses la fontan-a an mes al giardin, un poss d’aque fresche ch’a ven-o giù dal Liban.

[Chila:] ¹⁶Dësvìjte, vent ëd mesaneuit! Ven-sì, vent ëd mesdì! Bufa an sël mè giardin, e spantia toe fragranse tut d’antòrn. Ven-sì an tò giardin, mè amor, për sente ‘l gust dij sò frut savurì.

Nòte

1. La forma dj'euj dla fomna, dzurtut ant l'art egissian-a, a smia a la forma 'd na tórtola e 'l color bianch dij luminèt a smijo al color bianch dël còrp ëd na tòrtola.