La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/At/At 10

←At 9

La Bibia piemontèisa J'At dj'Apòstoj

At 11→

La Bìbia piemontèisa - At 10

J’At dj’apòstoj

10

Pero a va a trové Cornélio

¹A Cesarea a jë stasìa n'ufissial ëd l'armada roman-a ch'as ciamava Cornélio. A l'era 'l comandant dël regiment dit itàlich. ²Cornélio a l'era n'òm divòt che, con tuta soa famija, a chërdìa 'nt ël Dé ùnich. A fasìa motobin ëd limòsne al pòpol dij Giudé e a pregava Nosgnor con costansa. ³Un di, a l'era apopré tre bòt dël dòp-disné, a l'ha avù na vision anté ch'a l'ha vëddù n'àngel ëd Nosgnor ch'a vnisìa anvers ëd chiel. L'àngel a l'ha dije: "Cornélio!". ⁴Cornélio a l'é sbaruvasse e, an vardand-lo fiss, a l'ha dije: "Còs' i é-lo Signor?". E l'àngel a l'ha replicà: "Toe orassion e toe limòsne a son montà dë 'dnans a Nosgnor tanme 'n sacrifissi che chiel a l'ha acetà con piasì. ⁵Adess, donca, manda 'd gent a Joppa për dì a n'òm ciamà Simon Pero 'd ven-e da ti. ⁶A stà con n'àutr Simon, n'afaitor, ch' a l'ha na ca davzin al mar".

⁷Cand che l'àngel a l'é andass-ne, Cornélio a l'ha ciamà dòi dij sò servitor e un soldà timorà 'd Nosgnor, un dij sò òm ëd fiusa. ⁸A l'ha contaje tut lòn ch'a l'era rivaje e a l'ha mandaje a Joppa. ⁹E 'l di apress, antramentre ch'a marciavo e ch'as avzinavo a la sità, Pero a l'é montà an sla trassa dla ca për preghé. A l'era apopré mesdì ¹⁰e a l'avìa fam. Antramente che coj ëd la ca a-j prontavo da mangé, a l'é cascà 'nt na trans, n'éstasi. ¹¹A l'ha vëddù 'l cel duvert e cheicòsa coma 'n gran' linseul sospèis për ij sò quatr canton e ch'a vnisìa giù fin-a a toché téra. ¹²Col linseul a contnìa d'ògni sòrt ëd bestie, serp e osej. ¹³Peui a l'ha sentù na vos ch'a-j disìa: "Pero, àuss-te, mass-je e mang-je". ¹⁴"Nò, Signor." a l'ha fortì Pero, "Im na pijerìa bin guarda 'd felo. I l'hai mai mangià 'd lòn che nòstra lege a diciara ch'a l'é impur!". ¹⁵E la vos a l'ha torna dije: "Le còse che Nosgnor a l'ha purificà, tenje pa për impure". ¹⁶L'istessa vision a l'é stàita 'rpetùa tre vire, peui 'l linseul a l'é artirasse an cel. ¹⁷Pero a l'é stàit ëd lòn pitost antërdoà e as domandava còsa mai podrìa-lo significhé cola vision. A l'é 'ntlora che j'òm mandà da Cornélio, informand-se dla cà 'd Simon, a son rivà a la pòrta. ¹⁸A l'han ciamà a cheidun s'a j'alogiava ansilì un cert Simon ch'a-j disìo Pero.

¹⁹Antant che Pero a pensava a soa vision, lë Spìrit a l'ha dije: "A son rivà tre òm ch'at serco. ²⁰Àuss-te, cala giù e vatne con lor sensa fene dificoltà, sagrinte nen, përché a l'é mi ch'i l'hai mandaje!" ²¹Anlora Pero, essend calà giù vers la gent ch'a l'ero staje mandà da part ëd Cornélio, a l'ha dije: "I son col ch'i serche; për chè motiv seve-ne vnù?". ²²E a l'han dije: "I soma stàit mandà da Cornélio, n'ufissial roman. A l'é n'òm giust e timorà 'd Nosgnor, motobin apressià da tùit ij Giudé. N'àngel sant a l'ha comandaje 'd mandé a ciamete për ven-e a soa ca e sentite parlé 'd lòn ch'it nunsie". ²³Anlora Pero a l'ha faje intré e a l'ha ospitaje për la neuit. Ël di dòp a l'é andass-ne ansem a lor, e cheidun dij frej ch'a-i era a Joppa a l'ha compagnalo. ²⁴A l’indoman a son intrà an Cesarea. Ora, Cornélio a lo spetava e, për col rescontr, a l'avìa 'dcò ciamà ansema ij sò parent e amis. ²⁵E a l'é rivà che coma Pero a intrava 'nt la ca, Cornélio a l'é vnuje 'ncontra e, campand-se ai sò pé, a l'ha adoralo. ²⁶Ma Pero a l'ha falo aussé e a l'ha dije: "Levte sù, i son n'òm pròpi coma ch'it ses ti!".

²⁷Peui, parland con chiel, a l'é intrà e a l'ha trovà diverse d'àutre person-e ch'a j'ero lì radunà. ²⁸A l'ha dije: "I seve pro che, për nojàutri ebreo, second nòstra lege, a l'é nen consentì d'intré 'nt la ca 'd gent ch'a l'é nen ëd nòstra religion e d'avej 'd relassion con lor. Tutun, Nosgnor a l'ha mostrame ch'i l'oma nen da ten-e gnun-a përson-a për impura. ²⁹A l'é për lòn che sùbit ch'i l'eve mandame a ciamé, i son ëvnù sensa fene dificoltà. Disme, donca, për ché motiv l'eve-ne mandame a ciamé?". ³⁰Anlora Cornélio a l'ha dije: "A son ëstàit quatr di a st'ora, ch'i j'ero a digiun, e ch'i fasio l'orassion ëd tre bòt ant mia cà. Pròpi an col moment là, a l'é rivà che n'òm a l'é presentasse dë 'dnans ëd mi con na vestimenta splendrienta. ³¹E a l'ha dime: 'Cornelio, toe orassion e toe limòsne a son montà dë 'dnans a Nosgnor tanme 'n sacrifissi che chiel a l'ha acetà con piasì. ³²Adess, donca, manda 'd gent a Joppa për dì a n'òm ciamà Simon Pero 'd ven-e da ti. Chiel a stà con n'àutr Simon, n'afaitor, ch' a l'ha na ca davzin al mar. Cand ch'a sarà vnù at parlerà'. ³³A l'é për lòn ch'i l'hai sùbit mandà da ti, e ti 't l'has fàit bin a ven-e. Ora, i soma tuti sì present dë 'dnans a Dé per sente tut lòn che Dé a l'ha comandate 'd dine".

³⁴Anlora Pero, an pijand la paròla, a l’ha dit: “An vrità i vëddo che Nosgnor a l’ha për dabon gnun riguard^[1] ëd l’aparensa dle përson-e, ³⁵ma che an tute le nassion coj ch’a-j pòrto rispet^[2] e ch’a fan lòn ch’a l’é giust^[3], a-j son agradì. ³⁶A l’é lolì che Nosgnor a l’ha fàit savèj al pòpol^[4] d’Israel, cand ch’a l’ha nunsià la pas për ël mojen ëd Gesù Crist, ch’a l’é ‘l Signor ëd tuti. ³⁷I seve bin lòn ch’a l’é rivaje an tuta la Giudèa e ch’a l’é partì da la Galilèa, apress ëd ël batésim che Gioann a l’ha predicà, ³⁸a propòsit ëd Gesù ‘d Nasarèt, che Nosgnor a l’ha consacrà^[5] con lë Spìrit Sant e ‘d potensa, e ch’a l’é passà da ‘n pòst a l’àutr an fasend dël bin e an varend tuti coj ch’a j’ero sota^[6] la potensa dël diav, përché Nosgnor a l’era con chiel. ³⁹Nojàutri i soma ij testimòni ‘d tut lòn che Gesù a l’ha fàit, an Giudèa tanme a Gerusalem. A l’han falo meuire anciovand-lo a na cros. ⁴⁰Contut, Nosgnor a l’ha arsussitalo ‘l ters di e a l’ha acordà ch’as manifestèissa, ⁴¹nen a tut ël pòpol, ma mach ai testimoni che për lòn chiel a l’avìa già da prima sernù, a nojàutri ij sò apòstoj, ch’i l’oma mangià e beivù ansema a chiel, dòp ch’a l’é stàit arsussità dai mòrt. ⁴²Gesù a l’ha comandane ‘d prediché al pòpol e d’atesté che a l’é chiel ch’a l’é destinà da Nosgnor a esse ‘l Giùdes dij viv e dij mòrt. ⁴³Tùit ij profeta a-j rendo testimoniansa che chicassìa a chërd an chiel a 'rsèiv ël përdon dij pecà grassie a sò nòm".

Dij pagan a arsèivo lë Spìrit Sant

⁴⁴Antant che Pero a parlava, a l'é rivà che le Spìrit Sant a l'é calà giù an su tuti coj ch'a scotavo col mëssagi^[7]. ⁴⁵Ij chërdent giudé ch'a l'ero venù con Pero a son ëstupisse che 'l don ëd lë Spìrit Sant a fussa dàit ëdcò a 'd gent ch'a fà nen part dël pòpol ëd Nosgnor^[8], ⁴⁶përchè lor a parlavo an d'àutre lenghe e a laudavo Nosgnor. Anlora Pero a l'ha fortì: ⁴⁷"Chi é-lo ch'a podrìa dije contra che costi-sì, ch'a l'han arseivù lë Spìrit Sant parèj ëd nojàutri, a sìo batesà con d'eva?". ⁴⁸Pero a l'ha donca comandà ch'a fusso batesà 'nt ël nòm dël Signor. Cornélio a l'ha peui pregaje dë sté con lor ancora vàire di.

Nòte

1. O “a fà nen ëd preferense” o “a pija ‘n favor”. Cfr. Deuteronòmi 10:17.
2. O “ch’a l’han tëmma ‘d Chiel”.
3. Ò “ch’a pràtico la giustissia”.
4. Let. “aj fieuj”.
5. O “onzù”.
6. O “suget”.
7. O "la Paròla".
8. O "a dij Gentij".