La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Arvelassion/Introdussion

Artorn

---

Introdussion

Ël lìber dl’Arvelassion (o Apocaliss) a l’é l’ùltim lìber dël Testament Neuv. Ël tèrmin “apocaliss” a l’è ‘ancheuj gropà ‘d sòlit a senari ‘d disàster e ‘d maleur da “fin dël mond”, ma cola-lì a l’é n’imàgine nen pro giusta, përché “apocaliss” a veul mach dì “arvelassion”. Comsëssìa, ël lìber dl’Arvelassion a l’é un dij test ij pì antrigant e misterios contnù ant ël Testament Neuv ëd la Bìbia. As atribuiss soa autorèivola composission a l’apòstol Gioann, conossù ‘dcò coma Gioann l’evangelista. La data ‘d soa composission a l’é debatùa an tra ij savant, ma ‘d sòlit as la consìdera an tra j’agn 81 e 96 d. C. durant ël domìnio dl’imperator roman Domissian. Gioann a scriv ës lìber damentre ch’a l’era esilià an sl’isola ‘d Patmos ant ël Mar Egeo oriental.

L’Arvelassion a l’é un test ùnich ant ël panorama bìblich për càusa ‘d so stil motobin simbòlich. A arflèt un gèner literari ch’a l’era bin conossù ant l’ebraism ëd cola època e a presenta na smijansa al lìber bìblich ëd Daniel ant ël Testament Vej. Sò stil literari a deuvra ‘d simbol, vision profètiche e alegorie për trasmëtte ‘d messagi spirituaj. Ël lengagi a l’é rich d’imagin, nùmer simbòlich e astrassion ch’a peudo esse malfé da comprende e antërpreté për ël letor modern. Ël mëssagi prinsipal dl’Arvelassion a l’ha da fé con ël trionf final ëd ël Crist an sla malvagità e la restaurassion ëd ël Regn ëd Dé.

Ël lìber a presenta ‘d vision d’aveniment ëd l’avnì, comprèise guère, catàstrofe final e ‘l giudissi divin, ma tut sòn a l’é anvlopà ant un contest dë speransa e vitòria final për coj ch’a van dapress a Gesù con fede. L’Arvelassion an arciama a la fidelità, a la përseveransa e a la fiusa ant l’amor e ant la giustissia ‘d Dé, ëdcò trames ai sagrin. Për ël letor moder, l’intërpretassion dl’Arvelassion a peul esse malfé a càusa ‘d soa simbologià bin angavignà.

Ij savant cristian e ij teòlogh a l’han dane d’intërpretassion diferente arlongh ij sécoj, an creand na nuansa larga ‘d prospetive. Tutun, a l’é da consijesse, për na comprension ancreusa n’anàlisi diligenta dij simboj ant ël contest ëstòrich e teologich ëd l’època anté ch’a l’é stàita scrita. A venterìa che ‘l letor, për oten-e na prospetiva pì compléta dl’Arvelassion, a consulta e confronta ’d comentari e dë studi esegetich ëspecialisà.