La Bibia piemontèisa/Semantica/Concubin-a
Concubin-a
modifichéAn ebràich פִילֶגֶשׁ (pilegesh, SH6370), fòrse influensà dal Grech παλλακή, παλλακίς (na giovna), an Latin pellex, dont an piemontèis: concubinat, concubinagi. Ant la società dlë Vzin Orient antich ël concubinagi a l'era 'n mariagi legal ëd rangh inferior. La concubin-a a l'era na s-ciava ëd proprietà legal ëd sò padron, ma ch'a podìa avèj 'd relassion sessuaj legìtime con chiel. La condission ëd na concubin-a a l'era pì elevà che cola dle sërvente normaj, ma a l'era nen lìbera e a l'avìa pa ij dirit legaj ëd na fomna lìbera. Le masnà 'd na concubin-a a podìo, an na quaj sircostansa, dventé ardité legaj ansem a le masnà dla fomna lìbera. Apress dël perìod dij Giùdes a l'ero pitòst na prerogatìva regal (Cfr. 2 Samuel 21:10-14; 1 Rè 11:3). An tra j'Assiri, la concubin-a (esirto) a rivava a la condission ëd mojé mach apress ëd la sirimònia dël vel compìa da lë spos, s'a vorìa bin felo (Còdes assirian A:41). Le formalità legaj, s'a j'ero, a treuvo gnun-a dëscrission ant la Bibia. Na concubin-a a podìa 'dcò nen ësté ant la ca dël marì (Giùdes 8:31), ma cola-lì a l'era nen la régola general (Giùdes 19-20). Sò spos a l'era ciamà ël gënner (hatan) ëd sò pare, ch'a l'era 'l mëssé (hoten). Për costa rason, ël concubinagi a podìa avèj na smijansa al mariagi regular.