Giovanni Cerutti/Canson/La barchëtta
LA BARCHËTTA
modifichéparole e musica di Angelo Brofferio; 2 giugno 1833.
L’innamorato porta Carolina a fare un giro in barca, in una sera dove splende la luna e tutto è sereno. Quando l’alba sta per spuntare, una nuvoletta annuncia un’improvvisa tempesta: le onde fanno oscillare pericolosamente la piccola barca, mentre tuoni e fulmini si scatenano. Il remo, la vela e il timone sono fuori uso: come finirà questa escursione che era cominciata sotto i migliori auspici?! (Il testo completo è di sei strofe).
Guarda che bianca lun-a, guarda che cel seren; dun-a, mia cara, dun-a, ven, Carolin-a, ven.
Una tranquila ariëtta, sent, a consola 'l cheur; Ven, ven su la barchëtta dl’amor e dël boneur.
Ven, ven, ven, ven, ven, ven. Ven, ven su la barchëtta dl’amor e dël boneur (bis).
Ij geni da le sponde al mar a fan la strà, la tèra, ij vent e j’onde për noi a smìo creà;
Nossgnor am lo permëtta, mè cel a l’è tò cheur;
a vòga la barchëtta dl’amor e dël boneur.
Ven, ven, ven, ven, ven, ven. A vòga la barchëtta dl’amor e dël boneur (bis).
L’ùltima stèila a svela che l’alba a veul sponté, ma col mai cambiè vela comenssa a fé bajè;
na pcita nivolëtta a ven a turbé 'l cheur; a bàutia la barchëtta dl’amor e dël boneur.
Ven, ven, ven, ven, ven, ven. A bàutia la barchëtta dl’amor e dël boneur (bis).
Tempesta sota e dzora, tron, lòsna, lòsna e tron;
ël rem a va 'n malora, bondì vela e timon:
a casca la fusëtta, a bat pì nen 'l cheur; .. Bon viage a la barchëtta dl’amor e dël boneur.
Ven, ven, ven, ven, ven, ven. Bon viage a la barchëtta dl’amor e dël boneur (bis).