Giovanni Cerutti/Canson/Ël gri e la furmìa

ËL GRI E LA FURMÌA

I personaggi di questa canzone sono un grillo e una formica. La loro storia è un amore “a prima vista”: infatti, dopo essersi incontrati presso un ramo di lino, il grillo e la formica decidono di sposarsi. Ma, all’improvviso, il dramma: quando stava per mettere l’anello nuziale alla formica, il grillo cade e si rompe il cervello! Allora, la formica corre a cercare le medicine per curare il grillo, e nel frattempo le giunge la notizia che il marito

Ël gri a canta su la rama dël lin (bis); a-i passa na furmìa, na ciama 'n tantin.

Ël gri a l’ha dije: “còs it na veule fé”? (bis); “Veuj fé braje e camise e 'm veuj maridé”!

Ël gri a-j ciama: “vorèisse pijeme mi”? (bis); e la furmìa lesta a l’ha dije 'd si!

Ël gri a sàuta për buteje l’anel (bis); s’antrapa 'nt una pera e as romp ël servel.

E la furmìa l’é andàita dlà dël mar (bis); a sërché dle meisin-e përché ël gri l’ha mal.

Quand ch’a l’é stàita passé da là dël Pò (bis), a-j riva la novela che 'l sò gri l’è mòrt.

“Mi pòvra dòna còs i l’hai mai da fé? (bis), da cuse, fé lëssia e 'l marì da sotré!

Mè pòvër grì ch’a l’era così bel (bis), portava la cocarda 'nsima al sò capel”.

E la furmìa l’é andàita a Pinereul (bis), a catesse na vestin-a për podèj fé 'l deul.

L’avèisse vistla tuta vestìa 'd nèir (bis), con le cotëtte curte fasìa chërpé ël cheur.