Gianlorenzo Clivio/Ël negòssi dle dësmore

Artorn

---

Ël negòssi dle dësmore

An giojera a-i é un trenin
ch’a l’é pròpe tan carin.
A fà marcia anans e andré,
basta ‘1 véder ësgnaché.
Peui an drinta a-i son ’d binari
e dë scambi feroviari,
ëd vagon ch’a pòrto ‘1 gran
e ‘d vagon fin ch’a-i na van.
Toca pa con cola man!
A-i son cò ‘d locomotive,
bele tant ch’a smijo vive.
A-i é ‘1 tènder co’l carbon
e ‘d dësmore co’ij boton.
Medeòt veul un vagon,
Miclinòt veul na stassion.
Sò papà, ch’a l’é tant brav,
ved un treno su na trav
che për parte a-i va na ciav.
Medeòt a veul caté
un bel treno për giughé.
Sò papà a dev paghé
e peui torna travajé.

(Gianrenzo P. Clivio, Trenin, dësmore e buate, Turin, Ca dë Studi Piemontèis, 2001).