It l’has ij cavèj gris,
le spale curvà,
le man gorègne,
la facia grotolùa,
grand euj strach,
a l’han vist gòj e sagrin,
con vos tërmolant,
e tanta saviëssa,
am conte stòrie,
am mostre ij tò arcòrd,
it ses magister ëd vita,
ëd na stòria anfinìa,
bin soens dësmentià,
la vita a l’é stàita mal fé,
ma con fòrsa e umiltà,
tut it l’has superà.
It ses un grand lìber duvert,
ch’arciama agn distant.
Mersì nòno