Gian dij Cordòla/Ël Coindo
Spasgiand a la fin ëd l’istà
i rivo a la borgà dij mè vej
arcòrd ëd temp giumai passà.
Varda che spetacol ël Coindo¹ d’otogn
miraco nen tuti lo conòsso
a smija na cartolin-a dai mila color.
Da tute ‘l part a j’é ‘d color sfumà
dal verd al ross groson con ponte d’òr
sota ij pé a j’é com’un tapiss ëd feuje sfrisà.
An cost gieugh ëd lus e ombre
j’oslin a canto la lor canson,
l’aria dossa a sopata ij castagné.
A-j manca gnente për esse bel,
fussa pà che le ca son veuide, abandonà,
pì gnanca ij crij ‘d na masnà ò giojos rabel.
Setà sota na gasia vardand ël bianch dle nìvole
a më smija d’artrové col mond vej
ëd mè pare e ‘d mia mare
Quand masnà am dasìo la man,
e am mnavo për senté e pra ‘d amprende
a vive con la natura e vardé al doman.
Ora i buto da part ij arnos pensé,
ël sol a ven malavi, i torno a ca
a godme ‘l tesòr d’arcòrd ardità dai mè.
Questa poesia ha partecipato al Concorso Letterario “PAROLE E COLORI DELLA VALSUSA” indetto dall’Associazione Culturale Sillabe di Sale, Comune di Condove e Biblioteca di Condove nell’anno 2013, nella sezione poesie in lingua piemontese, classificandosi al 3° posto.
Nòte
modifiché- ↑ Coindo borgata montana del Comune di Condove