Gemma Cattero/Molita
Molita modifiché
Sota l'arcada aranda dël piassal
dla cesa,
vestì dle tinte 'n pò sbiavà dal temp ch'a frusta,
a-i é 'n molita, na figura 'd vej ch'a speta:
a l'ha soa tarabàcola davzin la mòla
pressiosa arlìchia d'una siviltà nen mòrta.
Bin anrèisà 'nt sò cheur, mës-cià a la gòj ëd vive
a-i é 'ncor tuta la serenità dna vòlta.
Mentre con fiusa chiel anàndia 'l gir dla roa,
a guarda a gieughe na maraja 'd cit lì an piassa,
e peui, con fòrsa, aussand ël ton dla vos a crìja:
molìta ! molìta! molìta!