Fabrizio Pignatelli/Un bel Amor

Un bel Amor

Sla piarda ij vataron a meusio leugn
ësparfumand ëd tèra pen-a alvà…
E le slòire arbiucà sël cel mascheugn
as fan ëd sagna dij travaj faità…

Là sël truch ij giardin a smijo 'd faje
e con chèicòsa 'd grand chèicòsa 'd pì...
Chèicòsa ch’am fà dësmòra e am fà rije
e peui fërciand ël cheur am pòrta a Ti…

A l'è bel l’ambrunì ëd costa ora…
Bel come 'l rintoché ëd ciòca-granda
ch’a viroja lagiù a la crosiera
e peui a scapa anvèrs a la rotonda...

Bel come 'l longh respir ëd le rosà...
Bel come 'l parfumé ëd fen sarvan
ch’a seren-a sle preuss longh le carzà
e blaga con le stèile tute an man…

Costa ora a sfaràgia mach për mi..!
Con un deuit ch’am sovagna fin-a al cel
e sgatigna, tra ij prà dl'infinì...
Tra le feuje, ch'archinco 'l sò mantel

A-i và pòch, për trovesse un cheur content
un basin, un soris con le man càude…
Che bel, sentisse fòrt ël cheur ardent
vardé le róndole a giughé sle piarde…

E parèj con la neuit ch’a tira 'l pass
Im lo gòdo st' Amor, lontan lontan…
'N pòch canaja... Na gnògnola a s-ciopliss
longh la greuja 'd cost ànima d’antan…

Fabrizio Pignatelli

Glossari

piarda = l’insieme della pianura
vataron = zolla di terra appena arata
as fan ëd sagna = i vomeri luccicanti si danno boria
faje = fate
am fà dësmòra = mi invita a giocare
fërciand = sollecitando…
sarvan = folletto che volge alle campagne…
preuss = piccoli filari di coltivazioni
a sfaràgia = che dà sfoggio
sgatigna = trastulla
archinco = che adornano
gnògnola = coccola
a s-ciopliss = che ti coinvolge
antan = di altri tempi

L’Amor, ch’a ranca dur sij longh arciam d’un arcòrd lontan, ma ancora viv e ancreus.. Dë dlà dël ridò 'd l’ànima as sent ël càud ch'a miton-a e ch'a arviva ij moment passà e coj che la speransa a veul torna faité..!

(Tratto da: Monviso, Settimanale indipendente del pinerolese, 2004)