Fabrizio Pignatelli/Na vòlta la Gent (ëd cassin-a)

Ritorno


Na vòlta la Gent... (ëd cassin-a...

Ant j’ore che 'l sol a jë mnava an bujìa
la Gent ëd cassin-a a fasìa j’amson...
A j’era contenta, a smijava fiorìa
come ij moghèt su ij sapé dij busson

Con le mëssòire sël fil dle caussagne
tra sòche, tavan, e forsa 'nt ij brass
Ore 'd malësso, a fé 'd gerbe compagne
fin-a che 'l cel a sëmnava 'l sò gris...

Peui con la lun-a... Le gerbe a parlavo...!
'nsema le stèile, sël fil d’un sorì
ës-ciasse e bin fàite, e vestìe dë spì

Peui con la lun-a... La Gent a pregava...
ëstraca 'nt ij brass , ma pien-a 'd costansa
Na vòlta la Gent...Tra cheur e speransa...

                     Fabrizio Pignatelli

Glossari

  • a jë mnava an bujìa = il sole accompagnava la gente, nelle calde giornate di lavoro...
  • amson = la raccolta del grano
  • ore 'd malësso = ore di sostanza, che fruttavano lavoro
  • gerbe compagne = covoni tutti uguali
  • sëmnava 'l sò gris = l’arrivo della sera che ingrigisce tutta la campagna...

Travaj campagnin... Pien d’ardor e fatiche, ma con un cheur anvisch ëd Sentiment... Ancheuj, l’é mach pì na busca 'd paja... Che 'l vent, l’ha trasportà lontan...