Artorn


Homer Clapp

modifiché

Sovens Aner Clute al cancel
a s’arfudava ‘d deme ‘l basin dla bon-a neuit,
disend ch’a ventava ch’i fusso moros, prima;
e mach con na strèita ‘d man tëbbia
am augurava la bon-a neuit, quand ch’i la portava a ca
dal patinoar o da la mëssa.
Pen-a che ‘l son dij mè pass as sentìa pi nen
sùbit Lucius Atherton
(sòn i l’hai savulo quand che Aner a l’é andàita a Peoria)
a vintrava da la soa fnestra, o a la portava a fé ën gir
con la soa cobia ardìa ‘d baj
ant la campagna.
La bòta a l’ha fame arpié,
e i l’hai butà tut l’arzan ch’i l’avìa pijà da la ròba ‘d mè pare
ant la fàbrica dë scatolam, për avèj ël pòst
ëd cap contàbil, e i l’hai përdù tut.
E alora i l’hai savù ch’i j’era un dij pajasso dla Vita,
un che mach la mòrt a l’avrìa tratà da egual
a j’àutri òmo, fasendme sente come n’òmo.

(Pijà da la Spoon River Anthology d’Edgar Lee Masters).