Artorn


Rol ëd Natal

modifiché

Quand ch’i ’m sento strach dël trafen ëd la vita
e ’m ciapa l’anvìa dë scapé lontan,
i pijo la stra dël bòsch, cola pì cita,
tant che ’l cheur a vëdrà mej ël sò doman.

A l’é mach na stra trames a la natura,
ma ch’a pòrta a sente ’l bin ch’a guerna ’l mond,
nopà ’d pancarde, lì su la pera dura
a bsach a-i son ëd fior e ’d rasse ’n përfond!

Peui, pass a res pass, la pas as fà regin-a
su ’l crij ëd coj ciarlatan che për doi dné
a gran malòch a farìo ’d carte fàusse.

Piror, tòst rivà su ’l brich, mè mi a s’ancin-a
dnans al dru fojagi verd dël rol di cé…
gran sentor d’arcòrd e ’d maraje dëscàusse.