Carlin Porta/Dòp la bela giornà
Dòp la bela giornà modifiché
Passà dlongh la bela giornà,
magara strach com n’aso,
ma pì content che ’n gril
për tuta la gran blëssa
ch’i l’hai godù lassù
tra tèra e cel,
tra eva e gel ;
rivà al chit dël di,
a l’ombra dël bel pin,
cunà da ’n ciusioné sostnù
e ’n zagajé dë siale :
la tàula a l’é parià.
Dontrè bocon ëd sin-a
për fé passé la sgheusia;
na ciaciarada sempia
condìa al bel tramont
e pa ’d pì bel as ciama
an cost moment d’arpòs.