Artorn


La neuit l'é calà - an sla sità e an sël Dòm
Na fomna an ca - prepara sin-a a l'òm.
La tàula pronta - e la tovaja bela
a smija na conta - e a fà piasì scotela.
E l'ùltim nà - da 'nsima al cadregon
a l'é agità - l'é pià da l'emossion.
Ij pì grandin - fan ël travaj dë scòla
ma dal taulin - smiciò la cassaròla
e peui: "Dlan, Dlan!" - "Papà ch'a riva 'd corsa!
lavé le man, - andeje a pié la borsa!".
Quat pàira d'euj - e quat soris festos,
un pò 'd batibeuj - e quat basin... bondos!
E l'òm a l'é andrinta - e guarda soa famija
la tàula pronta, - la pèila ch'a bësbija.
Fin-a la gata - a smija contenta 'd chiel
e a fà la mata - giugand co 'l gramissel.
E da sò pòst - a-j rij ël picinin
miraco tòst - vnirà 'dcò chiel davzin.
E ij pensé - ëd na giornà 'd travaj
tuti j'afé - e la fatiga, e ij guaj
a-i son pa pì - e lòn ch'a conta adess
a l'é esse lì - a soa famija an mes.